Heb jij de afgelopen jaren ook fundamentele verschuivingen ervaren? Voor veel mensen was de coronaperiode niet alleen een crisis, maar ook een kans: een verstoring die ruimte gaf aan bezinning, bewustwording en gedragsverandering. In deze blog neem ik je mee in mijn persoonlijke proces, en hoe deze tijd mij hielp om oude patronen te doorbreken en nieuwe paden te bewandelen — in mijn leven én mijn werk.
1. Bewust worden van controle en stresspatronen
Net als velen voelde ik me aanvankelijk overrompeld door de pandemie. Ik kwam in een staat van hyperalertheid terecht — vol adrenaline, slecht slapen en overmatig controle willen houden. Mijn redder werd wakker en ik wilde anderen waarschuwen en beschermen. Maar onder die actie zat iets diepers: angst en een behoefte aan grip.
Juist in crisistijd worden onze diepste patronen zichtbaar. Wat activeerde de pandemie bij jou? Wat probeerde je te controleren, te vermijden of te fixen?
2. Erkennen van stressverslaving
Door de lockdown werd ik geconfronteerd met iets wat ik eerder wegdrukte: oorsuizen, vermoeidheid, prikkelbaarheid. Ik moest erkennen: ook ik was verslaafd aan stress. Het was een harde maar waardevolle spiegel. De rust maakte zichtbaar wat ik te lang had genegeerd.
Elke verslaving — ook aan stress, controle of presteren — vraagt om erkenning en om support. We kunnen het niet alleen. We hebben anderen nodig die ons spiegelen en helpen bij het keren van de stroom.
3. Nieuw gedrag verankeren in structuur en routine
In samenwerking met mijn integrale coach bracht ik mijn patronen in kaart. Ik ging bewuster leven: eerder naar bed, minder koffie en schermtijd, meer buiten zijn. Maar ook: dagelijks mediteren, met dank aan online meditatiegroepen die ontstonden in deze periode. Kleine veranderingen, groot effect.
Verandering beklijft alleen als je nieuwe gewoontes structureel inslijt. Begin klein, wees consistent en creëer een bedding van support en accountability.
4. Detoxen van het ‘moeten’
Toen ik echt kon voelen dat ik mezelf aan het uitputten was, viel er iets van me af. Ik hoefde niet meer te presteren, zichtbaar te zijn of te voldoen aan opgelegde verwachtingen. Dat gaf ruimte. Voor acceptatie. Voor zijn in plaats van doen. Voor contact met mijn gevoeligheid en mijn essentie.
Detoxen is niet alleen lichamelijk. Ook mentaal en emotioneel mogen we loslaten wat ons niet meer dient. Vaak begint dat met het loslaten van zelfveroordeling en prestatiedrang.
5. De wortel van stress aankijken
Gedragsverandering houdt alleen stand als we de dieperliggende oorzaak aanpakken. Voor mij betekende dat: mijn afweermechanismen leren herkennen. Niet meer automatisch rationaliseren, afhaken of mezelf afwijzen, maar vertragen, voelen en blijven in contact — met mezelf én de ander.
We vallen vaak terug in oude afweer als het spannend wordt. Juist daar zit de kans op groei. Door te vertragen, te voelen en te onderzoeken wat eronder ligt, ontstaat ruimte voor echte transformatie.
COVID-19: blessing in disguise
Deze periode werd voor mij een keerpunt. Minder oorsuizen. Meer rust. Meer aanwezigheid. Betere verbindingen. En cliënten die teruggeven dat mijn begeleiding verdiept is. Niet ondanks de crisis, maar dankzij. Covid-19 als katalysator én als kans om werkelijk te veranderen.
Wat als je deze tijd niet alleen overleeft, maar gebruikt als springplank voor een wezenlijker leven? Waarin je meer afgestemd bent, meer belichaamd, en minder geleefd wordt door oude patronen?
Zelf aan de slag? Stel jezelf eens de volgende vragen:
- Wat activeert stress of controle bij mij?
- Welke gewoontes helpen mij niet langer?
- Wat heb ik nodig om te veranderen?
- Waar houd ik mezelf nog vast in oude patronen?
- Wie kan mij spiegelen en ondersteunen in dit proces?
Bewuste groet,
Lars Lutje Schipholt
De Katalysator – Coaching & therapie
Online Brainspotting
Retraites in Noorwegen